Siğil - Belirtileri ve Tedavisi

Siğil nedir? 37 yıllık deneyime sahip bir dermatolog tarafından yazılan bir makalede ortaya çıkma nedenleri, tanı ve tedavi yöntemlerini analiz edeceğiz.

hastalık tanımı. Hastalığın nedenleri

Siğiller, papüller (nodüller) veya plaklarla üst deri tabakasının (epidermis) lokalize aşırı büyümesi şeklinde düzensiz, hafif, iyi huylu cilt lezyonlarıdır.

Yetişkinlerde siğil görülme sıklığı% 7-12, okul çağındaki çocuklarda% 10-20'ye kadardır.

Siğiller diğer deri büyümelerine çok benzer. Genellikle bir kişi hastalığı kendi başına doğru bir şekilde belirleyemez, bu nedenle tanı koymak için bir dermatoloğa danışmak gerekir.

İnsan papilloma virüsü, siğillerin nedenidir. Virüsün türü, gelişebilecek siğillerin türünü etkiler. Bu nedenle, her bir insan papilloma virüsü türü, dokuları kendisine en çok özgü olan yerde enfekte eder.

HPV türü	Tercih edilen konum	Siğil türleri
1	ayaklar, dizler, avuç içi, eller, parmaklar	Plantar ve palmar siğiller, nadiren basit siğiller
2, 4	eller, parmaklar, dizler, daha seyrek - ayaklar	Basit siğiller, bazen plantar, palmar ve mozaik siğiller
3, 10	incik, eller, yüz	Düz siğiller
7	eller, parmaklar	kasap siğilleri
5, 8, 9, 12, 14, 15, 17, 19-24	yüz, kollar, ön gövde	Epidermodisplazi verrüsiform

Virüs enfeksiyonları genellikle temas yoluyla - enfekte olmuş ve sağlıklı cilt arasında doğrudan temasla (örneğin, el sıkışırken) veya dolaylı olarak (tırabzanlar, oyuncaklar, vb. yoluyla) oluşur. Bu nedenle, çeşitli yerlerde siğillere neden olan insan papilloma virüsü ile enfekte olabilirsiniz - toplu taşıma araçlarında, okulda, işte, evde, temasın yüksek olduğu yerlerde ve nemli bir ortamda (yüzme havuzları, saunalar, spor salonları)). Virüslerin nüfuz ettiği epidermiste küçük bir travma ve ayrıca deri iltihabı enfeksiyona katkıda bulunur.

Ayrıca siğillerin ortaya çıkmasına da katkıda bulunur:

• immün yetmezlik (HIV enfeksiyonu dahil);
• sıcak ve nemli ortam;
• et ve balıkla profesyonel iletişim ihtiyacı ("kasap siğilleri").

Bazı insan papilloma virüsü türleri ebeveynlerden bulaşır.

Ancak, çocukluğumuzda sık sık korktuğumuz korku hikayelerine rağmen kurbağalar ve kurbağalar enfekte olamaz - bu, bu hastalıkla ilgili temeli olmayan en popüler efsanelerden biridir.

Benzer belirtilerle karşılaşırsanız, doktorunuza başvurun. Kendinize davranmayın - zararlıdır!

Siğil belirtileri

Belirtiler siğilin türüne göre değişiklik gösterir.

Yaygın siğil:

• 1-10 mm ve daha büyük normal renkli yuvarlak, yoğun papüller.
• Papülün yüzeyi çatlaklar ve tabakalarla kaplıdır.
• Papül parmak üzerindeyse, basınç kaybolur ve bozulur. Aynısı avuç içi çizimi için de geçerli.
• Basit siğiller ya tek tek ya da birden fazla parçalıdır - genellikle en büyük yaralanma bölgelerinde (eller, parmaklar, dizler) ortaya çıkarlar.
• Bir dermatoskoptan bakıldığında, doktor küçük kahverengi lekeler görebilir - tromboze (tıkalı) kılcal damarlar. Hastalar genellikle bu noktalara "kökler" adını verir. Bu, bir doktorun ana işaretidir: bir dermatolog tarafından bir siğili diğer benzer hastalıklardan (örneğin, molluscum contagiosum ve keratom) ayırmak için kullanılabilir.

Plantar (azgın) siğil:

• Bir hastanın genellikle doktora görünmesine neden olan ana semptom, iterken ve yürürken ağrıdır.
• Bu tür siğiller genellikle ayaklarda lokalizedir.
• Bir doktora başvurduğunuzda, ilk aşamada eşit, pürüzsüz bir papül görmenize rağmen, genellikle keratinize olmuş, normal renkte düzensiz bir plak görülür. Kornifikasyonda kılcal damarlar yalnızca keratinize deri tabakası kaldırılırsa görünür.
• Tabanın kabuğu bozulmuş.
• Plantar siğiller genellikle bekardır, ancak 2-6 siğil de vardır;
• Bu siğiller genellikle mısır (özellikle kuru) ile karıştırılır - bu, hastaların tipik olarak gördüğü sorunun tanımıdır.

Düz (juvenil) siğil:

• 1 ila 5 mm boyutunda, normal, pembe veya kahverengimsi renkli yuvarlak, berrak, pürüzsüz bir papül gibi görünüyor.
• Ellerde, inciklerde ve çok sık yüzde görünür.
• Her zaman bu tür birkaç siğil vardır - bunlar gruplar halindedir.

Epidermodisplazi verrüsiform (senil siğil):

• Normal, pembe veya kahverengi renkli büyük, yuvarlak, çok sayıda birleşik neoplazmlar.
• En sık yüz, kollar ve gövdede görülür.
• Keratom, zona ve cilt kanseri ile karıştırılabilir.

Siğil patogenezi

İnsan papilloma virüsü vücuda girdiğinde uzun bir süre gizli durumda kalabilir - bir kişi genellikle varlığından bile haberdar olmaz. Virüse uygun faktörler ortaya çıktığında, epitelde "çoğalmaya" başlar ve bu da doku değişikliklerine yol açar.

Diğer virüslerin aksine, insan papilloma virüsü epitel hücrelerini yok etmez - keratinizasyon ve pullanma sürecinde doğal olarak ölürler.

Yerel faktörler ve bağışıklık sisteminin durumu enfeksiyonun yayılmasını etkiler. Örneğin, HIV enfeksiyonu veya böbrek nakli olan kişilerde siğil gelişme olasılığı daha yüksektir. Ek olarak, bu neoplazmaların tedavisi genellikle zordur. Normal bağışıklık ile virüs cildin derin katmanlarını etkilemez, bu nedenle birkaç ay sonra birçok kişi kendi kendine siğiller geliştirir.

Siğillerin ortaya çıktığı ana aşama, virüs yardımı ile hücre bölünmesinin ve büyümesinin hızlanmasıdır. Bu hızlı metabolizma, cilt katmanlarının kalınlaşmasına neden olur. Doku belirli bir küçük alanda büyüdükçe siğil adı verilen bir tüberkül ortaya çıkar.

Siğilin sınıflandırılması ve gelişim aşamaları

Siğillerin genel kabul görmüş bir sınıflandırması yoktur. Ancak birkaç yaygın tür vardır:

• Yaygın siğilen yaygın türdür (siğillerin% 70'i vardır). Bu tür neoplazmalar hissedilemez ve kişide sadece estetik rahatsızlığa neden olur.
• Plantar siğil- ayak tabanlarında görülür, ağrılıdır ve bu nedenle tedavi gerektirir. Rahatsız, sıkı, sürtünme ayakkabılarından kaynaklanan cilt travması, böyle bir siğilin gelişmesine katkıda bulunur.
• Düz siğiller- gençlerde ve ergenlerde daha yaygındır. Bu, tüm vücudu etkileyen gençlerin dengesiz hormonal geçmişinden kaynaklanmaktadır. Genellikle düz siğiller neredeyse görünmezdir.
• Senil siğiller- tipik yaşlılar. Genellikle vücudun giysiyle kaplı kısmında görülürler, ancak yüz ve ellerde de görünebilirler. Rahatsızlık yoksa, bu tür siğiller tedavi edilmemelidir - yaşlılarda iyileşme, yavaş metabolizma nedeniyle gençlere göre çok daha yavaş olabilir.

Diğer yazarlar bu siğil türlerinden birkaçını daha ayırıyor:

• Mozaik siğiller(HPV 2, 4) - ellerin avuç içlerinde ve ayak tabanlarında neoplazmalar. Hiperkeratoz odaklarına benziyorlar, i. H. Stratum korneumun kalınlaşması (genellikle ön ayakta) derin çatlaklarla kaplı.
• Kistik siğiller(HPV 60), ayakta çok nadir görülen bir neoplazm türüdür. Çatlakları olan yumuşak bir düğüm. Açıldığında, Quark'a benzer beyaz-sarı bir akıntı belirir.
• İplik benzeri siğillerağız, burun veya gözlerin yakınında ince, azgın oluşumlardır.
• Kasap siğilleri(HPV 7) - sürekli et ve balıkla temas halinde olan kişilerin ellerinde ve parmaklarında görülür. Karnabahara benzer hipertrofik neoplazmalar olarak gösterilir, ancak normal renktedir.

Ek olarak, siğil türleri bulundukları yere göre farklılık gösterir.

Anogenital siğiller - cinsel organlarda (özellikle cildin mukoza zarıyla birleştiği yerde) görülen tümör benzeri neoplazmalar yaygın bir durumdur. Genellikle HPV tip 6 ve 11'den kaynaklanır.

Siğil komplikasyonları

Siğil hastalarının doktora gitmelerinin temel nedeni, hastanın yaşam kalitesini, özgüvenini ve birçok kompleksin gelişimini etkileyebilen estetik bir kusurdur. Komplikasyonlar ayrıca siğil yüzeyini çatlatmayı ve enfeksiyon eklemeyi ve bazı siğil türleri ile yürürken ağrıları da içerebilir.

Deri siğilleri genellikle kötü huylu neoplazmalara dönüşmez, oldukça zararsızdırlar. Bununla birlikte, çok nadir durumlarda, bağışıklık sistemi zayıflamış kişilerde böyle bir komplikasyon hala ortaya çıkabilir.

Neoplazmaları kendi başınıza gidermeye çalışırken başka komplikasyonlar ortaya çıkar. Bu bağlamda, yara izleri şeklinde iltihaplanma ve estetik kusurların yanı sıra virüsün deri yoluyla daha fazla yayılması ortaya çıkabilir, bu da bir kişinin bir siğilin kendiliğinden çıkmasından sonra sabah birkaç yenisiyle uyanmasına izin verir.

Bir siğil kisvesi altında, deneyimli bir doktorun tavsiyesi olmadan tespit edilemeyecek tamamen farklı bir hastalık olabileceğini unutmayın.

Siğil teşhisi

Bir tanı koymak için kural olarak muayene (klinik tablo) ve anamnez (tıbbi geçmiş) yeterlidir.

Teşhisi doğrulamak için, doktor histolojik bir inceleme yapabilir - neoplazm hücrelerinin incelenmesi.

Siğilleri diğer hastalıklardan ayırmak için ayırıcı tanı yapmak çok önemlidir. Örneğin,yaygın siğilleraşağıdaki hastalıklardan ayırt edilmelidir:

• Molluscum contagiosum- vücutta ve cinsel organlarda daha az sıklıkla ellerde ve ayaklarda görülür. Yüzeyinde girintili bir yarım küredir, yanlardan itildiğinde beyazımsı bir "hamur" açığa çıkar.
• Epidermal verrüköz nevus- genellikle kişinin doğumundan beri yalnızlık çekmesi. Genellikle kıllarla kaplı cilt yüzeyinin üzerinde yükselir.
• Basalioma- Ortada bir kabukla kaplı bir nodül rulosu şeklinde bir tümör. Yaşlılar için tipik.

Palmar plantar siğilleraşağıdaki hastalıklardan ayırt edilmelidir:

• Keratoderma- geniş kornifikasyon ve cilt iltihabı alanları. Pıhtılaşmış kılcal damar yok.
• Palmar-plantar sifilidler- çoklu ağrısız neoplazmlar, çevre boyunca cilt soyulması. Frengi olumlu yanıt verir
• mısır- genellikle ağrısızdır, yalnızca dikey basınçla ağrıya neden olabilir.

Doktor ayrıca diğer siğil türlerini bir dizi hastalıktan ayırt etmelidir. Başka bir patolojiden şüpheleniliyorsa, ek teşhisler yazabilir (örneğin, virüslere, BT'ye veya MRI'ya karşı antikorların tespiti).

Siğil tedavisi

Siğiller estetik nedenlerle tedavi edilir ve hastanın yaşam kalitesini iyileştirir. Sadece bir muayene ve doğru teşhis konulduktan sonra bir doktor tarafından reçete edilebilir. Bir siğilden kurtulmak için bağımsız girişimler kabul edilemez çünkü tıbbi eğitim ve ekipman olmadan hasta hastalığı tam olarak belirleyemez ve bu tür bir "tedavi" sonrasındaki komplikasyonlar iyileşmeden çok daha yaygındır.

Siğilleri tedavi etmenin birkaç farklı yolu vardır. Hepsi genellikle bir doktor gözetiminde ve bazıları - sadece kliniğin tedavi odasında yapılır.

Kimyasal şifa

Süt salisilik kolodion ve salisilik yamalar siğilden kurtulmak için kullanılır. İlaçların yüzdesi ve nasıl kullanıldıkları (uzun süreli yama kullanımı, uygulamalar vb. ), Neoplazmanın yaygınlığına ve konumuna bağlıdır.

Çinko ve 2-kloropropiyonik asit çözeltileri de kullanılabilir. Bu durumda, ön işlem görmüş yüzeye, renk değiştirene kadar (siğilin türüne bağlı olarak) siğil üzerinde kalan kimyasal bir bileşim uygulanır. İşlem 7, 14 ve 21 gün sonra birkaç kez tekrarlanır. Doku, her prosedürden önce mekanik olarak çıkarılır.

Diğer bir kimyasal yöntem, nitrik asit, asetik asit, oksalik asit, laktik asit ve bakır nitrat trihidratın bir kombinasyonudur. Bu şekilde, sadece nispeten küçük neoplazmalar tedavi edilir - 5 mm'ye kadar. Çözüm ayrıca siğilin rengini değiştirmeye devam eder. 3-5 gün sonra hasta takip randevusuna gelir; 1-4 hafta içinde ikinci bir prosedür reçete edilebilir.

Cryodestruction

Bu yöntem, siğilin sıvı nitrojen ile dondurulmasından oluşur: nemlendirilmiş tampon 1-5 dakika boyunca hasarlı cilde bastırılır (çevresindeki doku birkaç mm tutularak). Bazı lezyonların yok edilmesi için dört hafta arayla birden fazla tedavi gerekir.

Cryodestruction'ın ana dezavantajları, genellikle sadece bir çıkarma prosedürü gerektiren diğer yöntemlere kıyasla ağrılı olması ve gecikmiş eylemidir.

elektrokoagülasyon

Bir elektrik akımının etkisi altında, siğil katmanlar halinde çıkarılır. Böyle bir operasyon lokal anestezi altında yapılır.

Bu yöntem kriyodestrüksiyondan daha etkilidir, ancak önemli bir dezavantajı vardır: elektrokoagülasyon genellikle siğil giderme bölgesinde izler bırakır. Kozmetik bir kusuru düzeltmek isteyen hastalar içinbu yöntem en uygun yöntem değildir.

Lazer imhası

Lazer ayrıca siğilleri de katmanlar halinde temizler. Işık kılavuzu cilde boyutuna bağlı olarak birkaç saniye ile üç dakika arasında dokunur. Daha sonra ortaya çıkan kabuk kesilir ve yara zemini tekrar lazerle tedavi edilir. Hastaya daha sonra yarayı nasıl kullanacağı konusunda talimat verilir. Operasyonun kendisi lokal anestezi altında yapılır.

radyo dalgası cerrahisi

Radyo dalgası cerrahisi, siğiller de dahil olmak üzere bazı iyi huylu neoplazmaları gidermenin en modern ve hassas yöntemlerinden biridir.

Yöntem, farklı frekanslara sahip elektromanyetik dalgaların üretilmesine dayanmaktadır: 100 kHz'den 105 MHz'e. İşlem sırasında dokular geçen dalgalara direnir, bu nedenle cildi ısıtan hücrelerde moleküler enerji açığa çıkar. Isının etkisi altında hücreler gerçekten buharlaşır - temiz bir kesim elde edilir. Aynı zamanda, etkilenen dokuya hiçbir mekanik kuvvet uygulanmaz.

Bu yöntemin avantajları:

• güvenliği;
• hızlı yara iyileşmesi;
• iyi kozmetik etki - yara ve izler hariçtir;
• göreceli ağrısızlık - mini ameliyattan önce lokal anestezik kullanılır;
• Cihaz açıldığında elektrotun otomatik olarak dezenfekte edilmesi nedeniyle ikincil enfeksiyonun dışlanması.

Bu yöntemin etkinliği dünya çapında kabul edilmektedir. Ancak radyo dalgası ameliyatı yöntemini kullanan bir klinik bulmak oldukça zordur.

Hangi işlem yapılmalı

seçilecek mi?

Yukarıdaki yöntemlerin hepsinin birkaç dezavantajı vardır:

• İlk haftalarda ameliyat edilen bölge çekici görünmüyor - kabuklar, dokuda koyulaşma. Siğiller vücudun görünen kısımlarında (örneğin yüz) ise bu dikkate alınmalıdır.
• Ameliyat sırasında hoş olmayan bir koku ve bir dereceye kadar ağrı.

Ek olarak, bu yöntemlerin her biri, bir dermatologla ön görüşme sırasında öğrenmeniz gereken kontrendikasyonlara sahiptir.

Bununla birlikte, ana dezavantaj, özellikle siğiller yaygın ve yaygınsa, yüksek bir nüks olasılığıolmasıdır. Bu yöntemlerin her biri ile, doktorlar artık hastalığın temel nedeniyle değil, sonuçlarıyla savaşıyor. İnsan papilloma virüsü iyileştirilemez.

Bu nedenle, terapi hedefleniyor:

• veya virüsün giriş yerinde ortaya çıkan neoplazmaların yok edilmesi;
• antiviral bir bağışıklık tepkisini uyarmak için;
• veya bu yaklaşımların bir kombinasyonu.

Yıkıcı tedaviler en yaygın olanıdır. Verimliliği% 50-80'e ulaşır.

Çocukluk, genellikle cerrahi tedavi için bir kontrendikasyon değildir. Bu nedenle, birçoğu (radyo dalgası ameliyatı dahil) çocuklarda siğilleri tedavi etmek için de kullanılmaktadır. Bir istisna, maddenin olası yan etkileri nedeniyle siğillerin kimyasal olarak uzaklaştırılmasıdır.

İşlemden sonra ne olacak

Ne yapmalı?

Bu işlemlerin her birinin ardından doktorunuzun tavsiyelerine uyduğunuzdan emin olun.

Sunulan yöntemlerden birini kullanarak tümörü çıkardıktan sonra, doktor genellikle çıkarma bölgesinin tedavisini reçete eder. "Yara kabuklarını" kendi kendinize çıkarmak, yarayı nemlendirmek ve doğrudan güneş ışığına maruz bırakmak yasaktır.

Hasta sürekli olarak siğillerden muzdarip ise, o zaman bir immünologa danışmalıdır - insan papilloma virüsünün belirtilerine karşı bağışıklığın direncini artıran ilaç tedavisi gerekli olabilir.

tahmini. Önleme

Hastada bağışıklık yetmezliği yoksa, siğiller kendiliğinden geçebilir, ancak uzun bir zaman alacaktır - birkaç aydan birkaç yıla kadar. Vakaların% 65'inde siğiller iki yıl içinde bağımsız olarak geriler. Siğil iki yıl sonra hala mevcutsa, çıkarılması önerilir. Birden fazla büyümenin hemen kaldırılması önerilir.

Normal bağışıklık ve uygun şekilde seçilmiş bir yok etme yöntemi (siğilin boyutuna ve türüne bağlı olarak) ile patojenik dokuyu çıkarmak ve iyi bir kozmetik etki elde etmek mümkündür. Azalan bağışıklık ve diğer predispozan faktörlerle, vücutta kalan insan papilloma virüsü nükslere neden olur.

Spesifik bir hastalık önleme yoktur. Ama enfeksiyon bu kadar kaçınılmaz mı?

Birkaç kuralı izleyerek virüs kapma olasılığını azaltabilirsiniz:

• Deri lezyonlarının ve viral enfeksiyonların olası olduğu halka açık yerlerde (yüzme havuzları, umumi duşlar, spor salonları) çıplak ayakla dolaşmaktan kaçının.
• Kaliteli ayakkabılar seçin ve sık sık değiştirin. Ayaklarınızı kuru tutmaya çalışın. Isı ve nem, insan papilloma virüsü için mükemmel üreme alanlarıdır.
• Periungual siğilleri önlemek için yalnızca sertifikalı bir tırnak teknisyenine danışın ve steril aletlerin kullanıldığından emin olun.

WHO'ya (Dünya Sağlık Örgütü) göre, insan papilloma virüsüne karşı tetravalan bir aşı da anogenital siğillerin önlenmesinde oldukça etkilidir. Diğer siğil türlerini önlemek için şu anda hiçbir aşı bulunmamaktadır.

Bir siğil bulursanız, onu kendiniz kesmeye, kesmeye veya soymaya çalışmayın. Bunu yaparak, iltihaplanmaya ve virüsün deri yoluyla daha fazla yayılmasına katkıda bulunabilirsiniz. Böyle bir "yok etme" sonrasında siğil yerine sabah saat onda uyanabilirsiniz.